PREZBIOPIA vel STARCZOWZROCZNOŚĆ

Zależnie od tego czy jesteśmy krótkowidzami, dalekowidzami czy osobami z okiem miarowym z wiekiem widzimy różnie i zwykle wtedy potrzebujemy korekcji prezbiopii. Jeżeli jednak osoba, wymagająca stosowania okularów korekcyjnych do pracy z bliska, twierdzi, że poprawił jej się wzrok, bo np. czyta bez okularów- to może być to objaw zaćmy.

Czy czytanie bez okularów staje się coraz trudniejsze? Możliwe, że cierpisz na starczowzroczność — wadę odpowiedzialną za spadek zdolności ogniskowania oka, rozwijającą się podczas naturalnego procesu starzenia, który spotyka każdego z nas. Pierwsze objawy można rozpoznać między 40 a 45 rokiem życia — to dlatego tak wiele osób w średnim wieku zaczyna w tym czasie nosić okulary do czytania lub szkła dwuogniskowe.

Prezbiop czytający tekst

Prezbiop po zastosowaniu korekty okularowej

Prezbiopia u osób krótkowzrocznych
Objawy prezbiopii u osób krótkowzrocznych są zauważalne stosunkowo późno. Osoby z małą krótkowzrocznością, w granicach od -2.0D do -4.0D, prawie nie zaważają zaniku akomodacji i do pracy z bliska intuicyjnie zdejmują okulary. Dzieje się tak dlatego , że osoby te przed wiekiem prezbiopijnym mają problemy z widzeniem w dali, natomiast widzenie do bliży jest często prawidłowe i nie wymaga korekcji. W wieku podeszłym mała krótkowzroczność może przejść w miarowość, ewentualnie w małą nadwzroczność. W krótkowzroczności średniej i dużej wysiłek akomodacyjny oczu skorygowanych do dali jest znacznie pomniejszony. Są jednak przypadki, że wskutek nieużywania, akomodacja jest osłabiona i osoby krótkowzroczne wymagają korekty do bliży soczewkami o małej mocy dioptrijnej.


Prezbiopia u osób dalekowzrocznych
Dalekowidz, korygujący wzrok, dzięki sprawnej akomodacji może ostro widzieć do dali- kosztem stałego i szkodliwego napięcia mięśni ocznych. Jednak kiedy pojawi się prezbiopia to ogranicza ona lub uniemożliwia akomodację, więc dalekowidz nie może ostro widzieć także do dali. W tym sensie prezbiopia nasila objawy nadwzroczności. U dalekowidzów starczowzroczność ujawnia się stosunkowo wcześnie i potrzebują oni silniejszych soczewek dodatnich do bliży, niż stosowane przy patrzeniu w dal.


Prezbiopia a zaćma
W wieku 60-65 lat zdolność do akomodacji oka praktycznie zanika. Osoba osiemdziesięcioletnia używa na ogół okularów do bliży o mocy ok +4.0D (gdzie początkujący prezbiop używa soczewek o mocy +0.5D). Rzadko zdarza się, by senior nie potrzebował korekcji do prac z bliska. Jeżeli osoba w starszym wieku nagle zgłasza że "poprawił " jej się wzrok i czyta bez okularów, to przypadek ten wymaga głębszej diagnozy okulistycznej. To dobre widzenie może być objawem zaćmy jądrowej, w której pierwszym objawem zauważanym przez pacjenta jest poprawa widzenia z bliska. Wynika to ze wzrostu współczynnika załamania światła mętniejącego jądra i wytworzeniem tzw. nabytej krótkowzroczności refrakcyjnej. Jest to związane ze zmianą gęstości substancji soczewkowej, a zatem zwiększonej siły łamiącej, co powoduje przybliżenie punktu bliży. Zmiany te nie dają jeszcze widocznego zesztywnienia soczewki i pacjentowi trudno uwierzyć, że to początek zaćmy i czeka go w przyszłości zabieg operacyjny. Jednak dalszy postęp zmętnień pogarsza zarówno widzenie dali, jak i bliży.