Wada wzroku "PLUS" czyli co to jest NADWZROCZNOŚĆ vel DALEKOWZROCZNOŚĆ

Świat widziany okiem dalekowidza

Nadwzroczność (dalekowzroczność, hypermetropia) jest to wada refrakcji oka, w której promienie świetlne ogniskują się za siatkówką. Oko o zbyt słabej mocy układu optycznego, w stosunku do długości gałki ocznej, nazywa się okiem nadwzrocznym. W oku tym przy zwolnionej akomodacji, równoległe promienie świetlne zostają zogniskowane poza siatkówką, w wyniku tego nieostre jest widzenie na wszystkie odległości.

Stopnie nadwzroczności:

Nadwzroczność niska (do +2,50D). Jeżeli oczy dysponują dostateczną akomodacją, można widzieć wyraźnie zarówno w zakresie dali, jak i bliży.

Nadwzroczność średnia (od +2,5D do +6,0D). Niewyraźne widzenie dalekie, kompensowane jest akomodacją, jednak ograniczone możliwości akomodacyjne nie pozwalają na dobre widzenie bliży.

Nadwzroczność wysoka (powyżej +6,0D). Widzenie upośledzone jest w całym zakresie. Powyżej kilkunastu dioptrii jest najczęściej wynikiem usunięcia zmętniałej soczewki ocznej.

Nadwzroczność u dzieci

         Nadwzroczność fizjologiczną, spowodowaną krótką gałką oczną stwierdza się u około 80% dzieci po urodzeniu. Jest to zjawisko naturalne, do ok.3 roku życia gałki oczne są mniejsze niż u osób dorosłych. Dla dobrego widzenia jest to kompensowane większą wypukłością dziecięcej soczewki oraz akomodacją. Proces umiarkowania trwa do 6-7 roku życia, stąd przekonanie, że nadwzroczność jest najczęstszą wadą wzroku u dzieci. Wraz ze wzrostem dziecka zwiększają się rozmiary gałki ocznej, dlatego w wieku szkolnym oko jest już przeważnie miarowe. Wada ta może przebiegać w sposób niezauważalny (tzw. dalekowzroczność ukryta) gdyż niedobór mocy może być kompensowany akomodacją. Jednak nadmierny wysiłek akomodacyjny może zakłócać widzenie obuoczne i wywołać tzw.zeza akomodacyjnego. U małych dzieci obserwuje się przeważnie małą i średnią nadwzroczność. Brak fizjologicznej nadwzroczności we wczesnym dzieciństwie może być zapowiedzią krótkowzroczności , która będzie pogłębiać się wraz ze wzrostem gałki ocznej. Ta fizjologicznie występująca u dzieci wada wzroku , zwykle nie wymaga korekcji i z czasem zanika. Bezwzględnej korekcji wymaga natomiast stan , który mógłby zakłócić prawidłowy rozwój widzenia , np. znacząca wada refrakcji , różnowzroczność lub zez. Nadwzroczność prawidłowo korygowana w dzieciństwie w wielu przypadkach ulega znaczącemu zmniejszeniu , a nawet zanikowi. W przeciwieństwie do krótkowzroczności nie wykazuje tendencji rosnącej. Pełna korekcja nadwzroczności jest niezwykle istotna u dzieci , ponieważ nie korygowana we właściwy sposób może prowadzić do zeza czy  niedowidzenia ( na siatkówkę pada nieostry obraz  i jej komórki będą rozwijać się w nieprawidłowy sposób, a w dłuższym czasie oko może pozostać niedowidzące). Zez zbieżny może towarzyszyć nadwzroczności ale nie jest to regułą. Zdolność adaptacyjna młodego organizmu jest ogromna. Jeśli nadwzroczność jest mała, to istnieje duża szansa, że dziecko z niej wyrośnie. Dzieci z większa wadą muszą nosić okulary. Istotne jest więc badanie wady wzroku u nawet małych dzieci.

Nadwzroczność u dorosłych

Wielkość wady nadwzrocznej może zmieniać się do 25 roku życia i zawsze powinna być korygowana, nawet jeśli osoba "dobrze" widzi z daleka. Oko powinno bowiem wyraźnie widzieć obraz z daleka bez wysiłku, czyli nie akomodując. Stały wysiłek może prowadzić np. do stanów zapalnych przedniego odcinka oka lub  bólów głowy. W przypadku wyższej nadwzroczności , akomodacja już nie wystarcza i osoba z taką wadą wzroku ma także problemy z wyraźnym widzeniem nie tylko z bliska, ale i z daleka. Dorośli nie mają takich możliwości kompensowania wad wzroku jak dzieci , dlatego z chwilą gdy zdolność akomodacji słabnie (najczęściej po 40 roku życia) zwykle potrzebna jest korekta do pracy z bliska. Z upływem lat osoby dalekowzroczne znacznie wcześniej, niż osoby miarowe i krótkowzroczne, odczuwają zanik akomodacji przy obserwacji przedmiotów z bliska . Po okulary do bliży zaczynają sięgać osoby młode , mimo iż dysponują dobrą akomodacją , to nie wystarcza im ona do prac z bliska.

Leczenie nadwzroczności

Dalekowzroczność koryguje się okularami lub soczewkami kontaktowymi dodatnimi oznaczanymi znakiem "plus". Dzieci i młodzież przed zapisaniem okularów korekcyjnych wymagają całkowitego zniesienia zdolności akomodacyjnej (poprzez zakropienia oczu kroplami porażającymi akomodację). Nadwzroczność wysoką można korygować poprzez wszczepienie sztucznej soczewki lub za pomocą chirurgii refrakcyjnej, polegającej na modelowaniu kształtu rogówki. Operację wykonuje się powyżej 21 roku życia, a przeciwwskazaniem są np. cukrzyca, alergie, reumatoidalne zapalenie stawów i zaburzenia wydzielania łez. Nieznane są obecnie żadne metody zapobiegania lub hamowania rozwoju nadwzroczności.

Jak uniknąć nadwzroczności

Nie ma sposobu, by uniknąć nadwzroczności, która zależy od kształtu i długości oka oraz mocy układu optycznego oka, gdyż cechy te są uwarunkowane genetycznie. Ważne jest wczesne wykrycie wady refrakcji, odpowiednie jej korygowanie oraz okresowa kontrola okulistyczna.

Źródło: D.G Hunter, C.E. West "Optyka okulistyczna" wyd. polskie 2012

Astygmatyzm - co to jest?

Świat widziany okiem astygmatyka

Co to jest astygmatyzm?

Przede wszystkim trzeba podkreślić , że astygmatyzm nie jest chorobą.

Astygmatyzm to częsta wada wzroku, która prowadzi do niewyraźnego lub zniekształconego widzenia niezależnie od odległości, w jakiej znajdują się obserwowane przedmioty. Być może słyszałeś również o okularach z "cylindrem" lub cylindrycznej korekcji wzroku. Kiedy ludzie mówią o "cylindrach" rzeczywiście odnosi się to astygmatyzmu. Z astygmatyzmem mamy do czynienia, gdy przednia część oka (rogówka) lub soczewka mają nieregularny kształt. W takim przypadku nosząc sferyczne soczewki okularowe lub soczewki kontaktowe osoby mające astygmatyzm widzą niewyraźny lub zamazany obraz (wydłużony lub rozciągnięty). Osoby z astygmatyzmem mogą być jednocześnie krótko- lub dalekowidzami. Wszystko to może zakłócać wykonanie codziennych czynności, począwszy od czytania z bliska aż do patrzenia w dal.


Co powoduje astygmatyzm?

Wyraźne i stabilne widzenie można uzyskać , jeśli przednia powierzchnia oka (rogówka) posiada idealnie regularny, kulisty kształt. Jednakże w przyrodzie nie występują idealnie okrągłe przedmioty. Niektóre osoby posiadają kulistą rogówkę, a u innych ma ona nieregularny lub owalny kształt. Im bardziej jest ona zbliżona do piłki do rugby, tym wyższa jest wartość astygmatyzmu.
Przyczyny powstawania astygmatyzmu nie są dokładnie znane. W wielu przypadkach niezborność może być dziedziczona. ryzyko jej wystąpienia jest większe u osób mających członka rodziny z tą samą wadą wzroku i najczęściej jest to defekt pierwotny w budowie rogówki.


Czym jest astygmatyzm?

Jeśli przednia powierzchnia oka różni się w niewielkim stopniu od kształtu piłki futbolowej , to astygmatyzm jest na minimalnym poziomie i nie wpływa znacznie na jakość widzenia. Tak zdarza się tylko wtedy , gdy moc astygmatyzmu nie przekracza 0,50 dioptrii cylindrycznych. Dobry wzrok możemy oszacować na poziomie 0,00 lub +/-0,25D. Jeśli Twój wzrok wymaga korekcji na poziomie powyżej 0,25 dioptrii to potrzebujesz okularów lub soczewek kontaktowych specjalnie skonstruowanych do korekcji astygmatyzmu.
Około 30% populacji ma astygmatyzm powyżej 0,50 D więc jest to dość często występująca wada wzroku. W takim przypadku wyraźne widzenie można osiągnąć nosząc specjalne cylindryczne okulary lub toryczne soczewki kontaktowe.


Jak widzą osoby z astygmatyzmem?

Często, zwłaszcza przy małym astygmatyzmie, jego objawy są prawie niezauważalne. Przy bardziej zaawansowanej wadzie widzenie jest nieostre, kontury poszczególnych przedmiotów są zauważane jako zniekształcone i pokrzywione, linie proste stają się krzywe. Kontury są nieostre, może wystąpić zaburzenie poczucia przestrzeni.
Bez stosowania specjalnych okularów lub soczewek kontaktowych obraz jest niewyraźny. Co więcej może to spowodować stan zapalny powiek, dotkliwe bóle głowy, a także dalsze pogorszenie widzenia, szczególnie u dzieci. Ponadto osoby z astygmatyzmem, które ignorują konieczność noszenia okularów lub soczewek, w niekontrolowany sposób nieustannie mrużą oczy, co powoduje szybsze pojawienie się zmarszczek w okolicy oczu. Jeżeli u małego dziecka- do 3 r.ż- nie jest rozpoznany i skorygowany duży astygmatyzm, może dojść do niedowidzenia jednego lub obojga oczu.

Jak można dowiedzieć się czy mam astygmatyzm?

Astygmatyzm może pojawić się z czasem, dlatego też tak ważne jest, aby regularnie, przynajmniej raz w roku, wykonywać badanie wzroku. Wyłącznie specjalista może określić i ocenić wartość Twojego astygmatyzmu i dopasować Ci okulary lub soczewki kontaktowe, stosownie do Twoich indywidualnych potrzeb. Zasadniczo astygmatyzm można określić przy pomocy prostego badania z ożyciem figury promienistej. Jednakże gabinety okulistyczne wyposażone są w nowoczesne urządzenia i sprzęt , które pozwalają na diagnozę i wykrycie nawet niskich wartości astygmatyzmu.


Dlaczego powinienem nosić okulary lub soczewki kontaktowe przeznaczone dla osób z astygmatyzmem?

U osób z astygmatyzmem wyraźne, stabilne widzenie można osiągnąć przy pomocy okularów lub soczewek kontaktowych, które są specjalnie skonstruowane do korekcji astygmatyzmu. Różnią się one od zwykłych sferycznych okularów. Oprócz stabilnego widzenia, toryczne szkła eliminują również bóle głowy ze względu na zmniejszone napięcie oka, mogą zmniejszyć ryzyko zapalenia powiek i dalszego pogarszania się wzroku.


Czy sferyczne szkła są odpowiednie dla osób z astygmatyzmem?

Jeśli osoby z astygmatyzmem noszą sferyczne okulary, to nie uzyskają one widzenia wyraźnego w 100%. Jeśli masz astygmatyzm, sferyczne szkiełka poprawią Twoje widzenie jedynie częściowo. Na pewno dostrzeżesz poprawę widzenia, ale nie będzie ono tak dobre jak mogło by być. Dzieje się tak dlatego , ze soczewki skonstruowane dla osób z astygmatyzmem skupiają promienie świetlne w Twoich oczach inaczej niż soczewki sferyczne- a to jest dokładnie to czego potrzebujesz.


Czy można całkiem wyleczyć się z astygmatyzmu?

Niestety nie możemy! Możemy natomiast poddać się korekcji laserowej - jest ona najnowocześniejszą i najskuteczniejszą metodą leczenia astygmatyzmu. Pozwala nie tylko na rezygnację z noszenia okularów lub szkieł kontaktowych, ale też znacznie poprawia jakość widzenia.
Laser używany jest do wymodelowania rogówki, czyli nadania jej odpowiedniego kształtu. W ten sposób koryguje się również wady mieszane. Zabieg korekcji laserowej trwa zaledwie kilkanaście sekund i jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym - podaje się krople do oczu. Tuż po zabiegu możemy wrócić do domu, a do pełnej aktywności po kilku dniach. Przeciwwskazaniami do laseroterapii mogą być np. cukrzyca, silne alergie, atopia, wszczepiony rozrusznik serca, choroby tarczycy lub czynne infekcje.Nie wykonuje się także zabiegu u osób które nie ukończyły 20 roku życia a wada się wciąż rozwija, u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Jeśli chcesz widzieć wyraźnie i dostrzegać każdy szczegół wybierz soczewki przeznaczone do korekcji astygmatyzmu.

Twoje oczy a GOTOWE OKULARY

Kupując gotowe okulary na bazarze, placu, targu czy w aptece.. Czy rzeczywiście kupujemy prawdziwą "okazję" w dobrej cenie? Otóż NIE!! Dlaczego? Oto kilka ważniejszych przyczyn dla których nie należy kupować gotowych okularów:

• Po pierwsze:  nie uwzględniają rozstawu źrenic,
• Po drugie: nie uwzględniają różnowzroczności (różnej wady wzroku na prawym i lewym oku)
• Po trzecie: Nie korygują astygmatyzmu
• Soczewki są wykonane ze złych materiałów z licznymi skazami optycznymi,
• Mogą doprowadzić do widzenia pozaplamkowego, prowadzącego do trwałego obniżenia ostrości widzenia, co spowodowane jest brakiem prawidłowego ustawienia środków optycznych
• zaburzenia widzenia dwuocznego (spowodowane brakiem doboru mocy dla każdego oka osobno), co grozi wyłączeniem z pracy jednego oka - w okularach jednorazowych zawsze jest taka sama moc dla oka lewego i prawego,
• alergii (wywołanych przez niski jakościowo materiał),
• łzawienia i pieczenia oczu
• migotania przed oczami
• bólów i zawrotów głowy

Gotowce...

Gotowe okulary sprzedawane na targowiskach, produkowane w manufakturach gdzieś na końcu świata (Chiny, Malezja... itd.), przy wykorzystaniu najtańszej siły roboczej (często dzieci) w celu obniżenia kosztów. W tym samym celu do produkcji tych używa się najtandetniejszych i najtańszych materiałów, które nie spełniają żadnych światowych norm dotyczących tychże produktów. I tak np.: materiał stosowany do wykonania oprawek metalowych wykazuje duże podobieństwo do materiału na opakowania konserw spożywczych.

Środki optyczne soczewek okularowych rzadko lub prawie nigdy nie pokrywają się z potrzebami klienta. Prowadzić to może w dłuższym czasie do wielu dolegliwości i chorób, takich jak: bóle i zawroty głowy, mdłości, a nawet wymioty itp. Również moce (dioptrie) tychże soczewek rzadko odpowiadają rzeczywistym potrzebom klienta.

Efekty używania 'tanich i dobrych' okularów z targu przychodzą przeważnie po jakimś czasie (pół roku do 2 lat). Przy badaniu okulistycznym przeważnie okazuje się, że pacjent zamiast nosić np +1,0 dptr. musi niespodziewanie nosić +2,0 dptr. lub nawet więcej. 

  

Gotowe okulary sprzedawane w aptekach - tzw. 'do czytania'. Każdy rozsądny człowiek zastanowi się: z czego można zrobić metalowe okulary z plastikowymi soczewkami, aby po dodaniu marży handlowej, podatku itd., kosztowały w sprzedaży w aptece lub na targowisku 5,00-10,00 PLN. 

Ocenę tego faktu pozostawiamy Państwu.

Nie dajmy zawrócić sobie w głowie sprzedawcy który oferuje nam piękne modele.. unikatowe wzory.. Te okulary nadają się do kosza!! W mojej ocenie tego typu handel powinien zostać prawnie zakazany- jako działalność przestępcza, prowadząca często do utraty zdrowia nieświadomych klientów.

  

Pamiętaj !!!

Gotowe okulary powodują szybsze męczenie się wzroku! To Twój wzrok! Dbaj o niego w taki sposób abyś długo mógł się nim cieszyć!

Masz jedną parę oczu - więc je szanuj!

Alergiczne zapalenie spojówek

   Płaczemy z różnych powodów, ze złości, smutku, ze szczęścia, a bywa i tak, że łzy płyną z niewyjaśnionych przyczyn. Jeśli dochodzi do tego pieczenie i swędzenie oczu, wówczas może to być alergiczne zapalenie spojówek.

Co je powoduje? 

To stan zapalny spojówek (cienkich błon pokrywających oczy oraz powieki od wewnątrz) spowodowany uczuleniem na alergeny, czyli substancje roślinne, zwierzęce, chemiczne, wywołujące reakcje alergiczne.

Jak je rozpoznać?

Objawia się pieczeniem, świądem głównie w wewnętrznym kąciku oka, gdzie gromadzą się ziarna pyłku roślin, nadmiernym łzawieniem i światłowstrętem (nadwrażliwość oka na światło, objawiająca się odruchowym mrużeniem).
Alergiczne zapalenie spojówek może być OSTRE (następuje nagle, po zetknięciu z alergenem, na który jest uczulony alergik, np. po pogłaskaniu kota), OKRESOWE (wywołane pyłkami roślin, powtarzające się co roku, w tych samych miesiącach, w których obserwujemy pylenie roślin) i PRZETRWAŁE (alergeny działają na chorego przez cały rok, np. roztocza kurzu).

Kto najczęściej choruje?

Najczęściej na alergiczne zapalenie spojówek chorują dzieci i osoby młode, najczęściej poniżej 20 roku życia. Często zapaleniu towarzyszą inne choroby o podłożu alergicznym, zwykle jest to alergiczny nieżyt nosa.
Jeśli mamy do czynienia z ostrym alergicznym zapaleniem spojówek, które zdarza się rzadko, wystarczy oczyścić oczy z alergenów za pomocą soli fizjologicznej, natomiast jeśli pojawia się kilka razy w ciągu roku, to już wymaga przyjmowania leków przeciwzapalnych i przeciwalergicznych, obkurczających naczynia spojówek. W przypadku sezonowego zapalenia lekarz zleca wykonanie testów alergicznych w celu zdiagnozowania przyczyny choroby. Z kolei leczenie całorocznego alergicznego zapalenia spojó;wek polega na immunoterapii swoistej, zwanej odczulaniem. W okresowym zapaleniu spojówek stosuje się krople do oczu, natomiast w leczeniu przewlekłym oprócz kropli zaleca się także preparaty doustne (leki przeciwhistaminowe), które zmniejszają wydzielanie łez. Nie należy leczyć zapalenia spojówek na własną rękę. Okłady z rumianku, czy herbaty w tym przypadku nie zadziałają, a wręcz mogą zaszkodzić. Zawsze najlepszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest porada u specjalisty.

Co robić w razie wystąpienia objawów?

Należy o ile to możliwe przerwać kontakt z alergenem, jak najszybciej przemyć oczy chłodną wodą, solą fizjologiczną (ważne by była wolna od środków konserwujących), czy tzw. sztucznymi łzami. Można na oczy położyć chłodny okład.

Zazwyczaj objawy alergicznego zapalenia spojówek zmniejszają się stopniowo wraz z wiekiem, a prawidłowe leczenie umożliwia codzienne funkcjonowanie.

Przedrukowano z artelis.pl
    
   Agnieszka Szynal-Tuleja

WZROK a filmy 3D - czy szkodzą oczom?

Efekty, jakie oferują filmy "Avatar", "Hugo" czy inne nowości z Hollywood, mogą przyprawić o zawrót głowy. Jak się okazuje, nie tylko z powodu wrażeń estetycznych. Jak dowodzą najnowsze badania amerykańskich naukowców, wielu młodych widzów doświadcza zaburzeń pola widzenia, bólu gałki ocznej, nudności oraz innych dolegliwości podczas seansów 3D.

Hollywood produkuje coraz więcej filmów w formacie 3D, aby umożliwić postrzeganie głębi ruchomych obrazów. Podstawową techniką, pozwalającą na uzyskanie wrażenia głębi, jest przedstawienie dwóch różnych obrazów prawemu i lewemu oku widza. Przeprowadzone badania pozwoliły dokładnie zbadać wpływ filmów 3D na wzrok widza. Wyniki prac naukowców pokazują, że to zwłaszcza młodzi widzowie, jak również ci, siedzący podczas seansu bardzo blisko ekranu, są najbardziej narażeni na przykre dolegliwości, takie jak zaburzenia ostrości wzroku czy nudności.

Badanie przeprowadzono na grupie 203 osób, zarówno wśród nastolatków, jak i dorosłych widzów, którym wyświetlono film. Część oglądała wersję 2D, reszta 3D. Badanych wypytano o o wystąpienie problemów ze wzrokiem podczas oglądania filmu oraz o wrażeniach odczuwalnego wpływu filmu na ich wzrok zarówno podczas seansu, jak również po jego zakończeniu.

Wyniki eksperymentu przedstawiały się następująco: u 12% oglądających film w formacie 2D zanotowano zwiększenie poczucia dyskomfortu, podczas gdy u grupy oglądającej film  w formacie 3D odsetek ten stanowił 20%. Widzowie filmu 3D częściej zgłaszali ból gałki ocznej, nudności, wrażenie ciągnięcia w oku, podwójne widzenie, zawroty głowy oraz dezorientacja. Naukowcy zauważyli, że młodzi widzowie ( w wieku od 24 do 34 lat) mocniej odczuwają też tzw.zanurzenie się w filmie 3D. Badanie wykazało, że byli oni bardziej narażeni na wyżej wymienione dolegliwości niż osoby starsze. Naukowcy podejrzewają, iż starsi widzowie odczuwają mniejszy dyskomfort podczas seansu 3D, ponieważ są mniej wrażliwi na stymulację wzrokową (osoby starsze mają osłabiony wzrok wynikający ze starzenia się soczewki ocznej).

Iluzję obrazu w formacie 3D uzyskuje się przez fakt, że lewe i prawe oko widzą dany obiekt pod różnymi kątami. Dopiero mózg łączy oba te obrazy w całość, tworząc wizualizację przestrzenną. Nasz wzrok musi w związku z tym skupiać się zarówno na pierwszym planie, jak i głębi jednocześnie. Ten stan rzeczy odpowiada za dolegliwości związane z gałką oczną, głównie z mięśniami gałki ocznej.

Najpoważniejsze problemy, odnotowane przez badaczy, dotyczą bólu głowy oraz nudności. Symptomy te u niektórych osób nasiliły się w ciągu 15 min po zakończeniu seansu, nie trwały jednak dłużej, niż do następnego dnia. Jak bowiem wykazały prace badawcze, wszelkie symptomy , jakie mogą wystąpić u osób oglądających film 3D, są krótkotrwałe i związane bezpośrednio z zaburzeniami wzroku, a także chorobą lokomocyjną.

Naukowcy radzą, w jaki sposób uniknąć problemów związanych z oglądaniem filmów w formacie 3D: -Można zapobiec wspomnianym symptomom poprzez zmianę miejsca, z którego obserwujemy obraz, i tym samym kąta widzenia obrazu. Pomóc może również dostosowanie oświetlenia panującego w pomieszczeniu, w którym oglądany jest film. Warto pamiętać że siadając bliżej ekranu będziemy odbierać film jako bardziej realistyczny, ale jednocześnie będziemy bardziej narażeni na odczuwanie problemów wzrokowych. 

Oglądanie filmu w formacie 3D jest dla wzroku wyzwaniem, ponieważ oko podczas seansu musi dostosowywać się do różnych odległości obrazu na ekranie oraz wrażenia głębi, jakie tworzy format 3D. Zauważono że problemy ze wzrokiem podczas seansu 3D w kinie są mniej prawdopodobne , niż podczas podobnego seansu w domu. Warunki techniczne panujące w kinach są bardziej odpowiednie dla naszego narządu wzroku. 

Jak zauważa badacz, filmy 3D są odpowiednie tylko dla tych osób, które nie odczuwają skutków ubocznych obcowania z trójwymiarowym obrazem. Warto to sprawdzić, ponieważ dolegliwości, jakie występują u pewnej grupy widzów, mogą być na tyle nieprzyjemne, iż zabiorą całą przyjemność obcowania z dziełem filmowym.

Źródło: http://lifestyle.kstc45.com/Global/story.asp?S=18963887&nav=menu1599_3_2