Wada wzroku "MINUS" czyli co to jest KRÓTKOWZROCZNOŚĆ

Świat widziany okiem krótkowidza

KRÓTKOWZROCZNOŚĆ (Myopia)

To wada wzroku, polegająca na upośledzeniu ogniskowania przed siatkówką równoległych promieni światła. Ocenia się, że wada ta występuje u 10-25% populacji ludzkiej. Wraz z postępem cywilizacji, szczególnie u dzieci i młodzieży, krótkowzroczność ma tendencje wzrostowe. Jedną z przyczyn tej wady układu optycznego może być zbyt długa oś gałki ocznej (rozwijającej się szczególnie w wieku 12-18 lat), powodując rozciągnięcie naczyniówki i siatkówki. Krótkowzroczność może pogłębiać się z każdym kolejnym rokiem. Inną przyczyną krótkowzroczności może być zbyt silne załamanie światła w obrębie soczewki, nieproporcjonalne do długości gałki ocznej. Ten rodzaj krótkowzroczności szczególnie mocno może się rozwijać w okresie dojrzewania płciowego. Na wielkość gałki ocznej oraz refrakcję oka mają wpływ przede wszystkim czynniki genetyczne, środowiskowe (np. ilość godzin pracy wzrokowej z bliska) oraz czynniki etniczne.

Krótkowzroczność pojawia się zwykle w okresie nauki szkolnej, kiedy to po raz pierwszy oko systematycznie pracuje na bliskie odległości. W dodatku często dzieje się to przy nieprawidłowym oświetleniu. U jednych wada zaczyna się już na początku edukacji szkolnej, czyli w wieku 6-8 lat, u innych nieco później, w wieku 12-15 lat. Sądzi się że krótkowzroczność jest spowodowana przez nadmierną akomodację, co powoduje zwiększenie krzywizny soczewki i silniejsze załamywanie promieni świetlnych. Coraz częściej zatem występowanie krótkowzroczności u dzieci łączone jest z intensywną pracą wzrokową w związku z długim wpatrywaniem się w ekran monitora komputerowego, telewizora, czy też długie czytanie.

Jakie okulary?  Słabsze niż moja wada wzroku?

Okuliści przepisują krótkowidzom okulary, które nie w pełni korygują wadę wzroku, tzn. są słabsze niż faktyczna wada. Dzięki temu, promienie odbite od dalekich obiektów, ogniskują się tuż przed, a nie dokładnie na siatkówce. Ta praktyka miałaby zmniejszyć ryzyko wydłużania gałki ocznej. 

Ku zaskoczeniu wszystkich, powszechnie stosowana metoda niepełnej korekcji wady wzroku u krótkowidzów może pogarszać wzrok, a nawet zwiększa ryzyko ślepoty - o najnowszych wynikach badaczy brytyjskich donosi tygodnik "New Scientist". 

Naukowcy z Polytechnik University w Cambridge w Anglii razem z zespołem z Narodowego Uniwersytetu Malezji w Kuala Lumpur prowadzili badania w grupie 94 malezyjskich dzieci z krótkowzrocznością. Połowie grupy badacze zapisywali okulary słabsze, a drugiej połowie okulary o mocy identycznej jak wada wzroku.

Co 6 miesięcy mierzyli długość osi gałki ocznej małych pacjentów z wykorzystaniem ultradźwięków. Spodziewali się, że potwierdzą się korzyści stosowania niepełnej korekcji. 

Okazało się jednak, że oś gałki wydłużała się szybciej u dzieci z niepełną korekcją. Zaobserwowano też, że u dzieci z tej grupy wada wzroku postępowała szybciej. Po dokonaniu tego zaskakującego odkrycia naukowcy natychmiast przerwali swoje doświadczenie.

Jak tłumaczy O'Leary, oko 'nie wie', czy ogniskowa jest przed czy za siatkówką, ale gdy obraz jest rozmyty, gałka oczna po prostu się wydłuża. Oznacza to, że lepiej jest prawidłowo korygować wadę wzroku, niż stosować zbyt słabą korekcję. Jednak nienoszenie okularów może być dużo gorsze niż noszenie okularów za słabych. 

Badacz sądzi, że niepełna korekcja wady wzroku jest niekorzystna również dla dorosłych, choć postępy wady mogą być mniej widoczne. Jak podkreśla, z najnowszych wyników można wnioskować, że wiele pokoleń ludzi na całym świecie może mieć słabszy wzrok w związku z popularnością metody niepełnej korekcji.

(dane pochodzą z artykułu  portalu medycznego zdrowie.med.pl

 oryginalny tekst New Scientist )

Jak radzić sobie z narastaniem krótkowzroczności?

Najnowocześniejszym sposobem spowolnienia narastania wady jest kontrola krótkowzroczności.  Metodą tą jest ortokorekcja czyli zakładanie soczewek twardych na noc co umożliwia dobre widzenia w ciągu dnia. Powoduje ona, że promienie boczne wpadające do oka ponownie ogniskują się na siatkówce i tym samym stabilizuje wadę wzroku. Można ją stosować u krótkowidzów z wadą wzroku do -4,5 (dioptrii) oraz osób z astygmatyzmem do maksymalnie -1,5 (dioptrii). Nie jest to metoda nowa, ponieważ w USA i w Europie zachodniej jest stosowana od wielu lat. Wada wzroku korygowana jest przy pomocy najnowszej generacji sztywnych, gazoprzepuszczalnych ortosoczewek stosowanych tylko w nocy.

Profilaktyka

Musimy uważać aby nie przeciążać oczu. Odrywajmy co pewien czas wzrok od zeszytu, książki czy komputera i spójrzmy w dal. Praca wzroku na bliskie odległości, u dziecka, nie powinna przekraczać 30 min. Ważna jest też prawidłowa pozycja ciała oraz odległość oczu od zeszytu, książki (powinna ona wynosić 35-40 cm). Należy również zadbać o odpowiednie oświetlenie. Nie bez znaczenia jest także kreowanie zdrowego tryby życia - dużo ruchu, lekkostrawna dieta, bogata w witaminy i  mikroelementy.

A to jest taki test na sam koniec. Jesteś Krótkowidzem? Czy Dalekowidzem?

Komputer a nasz wzrok

Wiele kontrowersji toczy się wokół wpływu (szkodliwości) monitorów i promieniowania emitowanego przez komputery na wzrok człowieka. Nawet dla osób ze znakomitym wzrokiem, spędzanie przed komputerem całego dnia może powodować przemęczenie oczu.

Szybki rozwój technologii, a przede wszystkim elektroniki, w przeciągu ostatnich 20 lat jest oszałamiający. Począwszy od bardzo ograniczonych, wolnych komputerów osobistych z monitorami o słabych parametrach i z niewyraźnym obrazem, przez super szybkie, nowoczesne komputery, laptopy, tablety, palmtopy czy telefony komórkowe.

Te zmiany możliwości komputerów są ogromne, ale sposób przekazania informacji użytkownikowi zmienił się tylko w niewielkim stopniu. Zmieniliśmy tylko ekrany monitorowe na plazmowe lub ciekłokrystaliczne (LCD) ale żadne z nich nie spełniają wszystkich naszych oczekiwań i ciągle, w mniejszym lub większym stopniu, wpływają na nasze zdrowie i samopoczucie.

Już dwadzieścia lat temu optometryści słyszeli pierwsze skargi związane z widzeniem osób pracujących przy komputerach. Dzisiaj takie same symptomy pojawiają się u coraz większej liczby osób, ale wcale nie jesteśmy bliżej prawidłowego zidentyfikowania problemu.

Ważne jest abyśmy wiedzieli jakie są symptomy i pierwsze objawy Syndromu Widzenia Komputerowego. Amerykańskie Stowarzyszenie Optometrystów definiuje je jako objawy doświadczane przez użytkowników komputerów w trakcie pracy. Są to m.in.:zmęczenie, ból głowy, wysuszone oczy, niezdolność skupienia wzroku, bóle karku, ramienia, ból oczu, albo wokół oczu.

SYNDROM WIDZENIA KOMPUTEROWEGO (CVS)

Nie jest to choroba, tylko zmęczenie. Bóle miną, jeśli damy oczom odpocząć. Według badań prowadzonych w Stanach Zjednoczonych na CVS cierpi 80 proc z 70 mln Amerykanów pracujących przy komputerze.

Nie wiadomo jeszcze, jak CVS wpływa na zdrowie w dłuższym czasie, choć lekarze sugerują, ze może przyspieszać krótkowzroczność. Bóle oczu mogą być początkiem naszych kłopotów ze zdrowiem. Gdy oczy są zmęczone, jesteśmy zmuszeni do zmiany pozycji. By lepiej widzieć wyginamy kark. Jeśli zatem od pracy przy komputerze bolą nas oczy, to w konsekwencji boli nas całe ciało! Problemy ze wzrokiem stwierdzono u 75-90 proc pracowników biurowych. Symptomy CVS są związane nie tylko z pracą wzroku na odległość oko - monitor, ale zalezą także od oświetlenia, ostrego źródła światła, ustawienia sprzętu biurowego itp.

ZESPÓŁ SUCHEGO OKA

Przeciętna osoba spędza przed monitorem komputerowym powyżej sześciu godzin dziennie, nie zdając sobie sprawy z tego, ze jej oczy wykonują w tym czasie blisko 30 tyś ruchów. Oczy bezwiednie przemieszczają się z klawiatury na ekran, na fragmenty otoczenia, kartkę papieru. itp. Pod tymi realizowanymi w ułamkach sekundy czynnościami kryje się nie tylko ogromna praca mięśni oka, ale tez ilość obrotów gałki ocznej w oczodole.

Dlatego, nawet dla osób ze znakomitym wzrokiem, spędzanie przed komputerem całego dnia może powodować przemęczenie oczu. Pod koniec wydaje nam się, ze do oka jakby coś wpadło, powieki robią się "papierowe". Oczy pieką. ten ból zna, co najmniej 75 proc. osób pracujących przy komputerze. Przekrwione oczy. Pod powiekami piasek. To zespół suchego oka. Objawia się on pogorszeniem stanu gruczołów łzowych i zmniejszeniem wydzielania łez. Komputer jest głównym powodem, ale problem dotyczy nie tylko komputerowych pracoholików.

Bez łez nie było by możliwe widzenie. W połączeniu ze śluzem, wydzielanym przez komórki śluzowe oczu, i tłuszczem, wytwarzanym przez gruczoły łojowe, tworzą one na powierzchni oka tzw. film łzowy. Jest on niezbędny do utrzymania śliskości gałek ocznych, umożliwiającej błyskawiczne zmiany kata widzenia bez konieczności obrotu głową.

Przyczyną suchości w oczach jest zatem zaburzenie filmu łzowego. Normalnie rogówka nawilżana jest podczas mrugania. Sygnał dla powiek wysyłany jest przez mózg i w jego wyniku następuje mrugniecie. Osoba pracująca przy komputerze przenosi wzrok z monitora na klawiaturę i z powrotem wykonując przy tym, niewielkie, mimowolne ruchy powiekami. Wiele spośród takich ruchów jest odczytywanych przez mózg jako mrugniecie (są one nazywane pseudomrugnięciami), w wyniku czego mózg nie wysyła już kolejnego sygnału do powiek o konieczności mrugnięcia. Oczy wysuszają się szybciej, bo mrugamy nawet pięć razy rzadziej niż zwykle! Poza tym biura z klimatyzacją i suchym powietrzem, są dla zespołu suchego oka wyjątkowo przyjaznym środowiskiem.

Sposoby na zmęczone oczy:

Jak dbać o oczy przed komputerem zapytacie? Skutecznym sposobem na zmęczone oczy są specjalne ćwiczenia, które każdy może wykonać podczas pracy - ich zadaniem jest rozluźnienie mięśni oczu i pobudzanie produkcji łez (czyli naturalnego nawilżacza oczu).

Tak więc:
- wpatruj się naprzemiennie (co ok. 7 sek.) na obiekt znajdujący się w oddali i blisko. Ćwiczenie należy powtórzyć ok 10 razy.
- kreśl wzrokiem w powietrzu znak ósemki. Wykonuj zadanie przynajmniej przez pół minuty
- zasłoń oczy dłonią lub inną nieprzepuszczającą światła rzeczą (Palming). Wpatruj się w ciemność, która powstała - dopóki przestaniesz widzieć przebarwienia spowodowane akomodacją oczu do światła.  

ZEZ - wada wzroku ??

W swojej praktyce często spotykam się z przypadkami kiedy przychodzi do gabinetu pacjent mówiący że jego podstawowym problemem jest wada wzroku. "-Jaka?"- pytam. "Zez" - słyszę odpowiedź.

Znasz kogoś kto tak zrobił i już mu tak zostało do końca życia? :)

Widząc jak wiele osób klasyfikuje zeza do problemu wad wzroku postanowiłam napisać o tym kilka słów.

Zez jest niczym innym jak nierównoległym ustawieniem oczu. Po łacinie nazywany jest strabismus, po angielsku squint, po niemiecku Schiele, a w języku potocznym często nazywany jest strittem. Najczęściej oko ucieka do nosa (zez zbieżny), lub do skroni (zez rozbieżny). W prawidłowych warunkach układ oko-ruchowy ustawia oczy prosto. Jednak gdy ich ustawienie jest utrudnione i wymaga dużego wysiłku często mamy do czynienia z zezem. Nie ma on nic wspólnego z siatkówką i padających na nią promieni świetlnych- nie jest on wadą wzroku.

Główny podział zeza jaki stosuje się w okulistyce to:

• zez jednostronny - gdy stale zezuje to samo oko,

• zez naprzemienny, gdy zezuje raz jedno raz drugie oko.

Drugim równie ważnym kryterium podziału zeza jest ich podział na: zez jawny towarzyszący, zez ukryty oraz zez porażenny.

Zez towarzyszący (strabismus concommitans) jest najczęstszą postacią zeza. Jego cechą jest to, że oko zezujące towarzyszy w ruchach oku prowadzącemu, utrzymując przy tym stały kąt odchylenia.
Przyjmując odchylenia oka jako kryterium podziału, możemy wyróżnić zez:
zbieżny (strabismus convergens, esotropia),
rozbieżny (strabismus divergens, exotropia),
ku górze (strabismus sursumvergens, hypertropia),
ku dołowi (strabismus deorsumvergens, hypotropia),
skośny (strabismus obliquus).

Zez ukryty  polega na zaburzeniu równowagi napięcia mięśni gałkoruchowych. U małego dziecka to zaburzenie przeważnie nie wpływa na powstawanie obuocznego widzenia. Podczas patrzenia obuocznego widzenie obuoczne  utrzymuje proste ustawienie gałek ocznych. W razie osłabienia obuocznego widzenia, wskutek na przykład urazu, choroby ogólnej, stresu czy dużego zmęczenia, może dochodzić do ujawnienia się zeza ukrytego, co powoduje podwójne widzenie.

Zez porażenny cechuje się zaburzeniem ruchów oka – ruch oka w kierunku działania porażonego mięśnia jest osłabiony lub nawet zupełnie niemożliwy. Porażenie mięśnia lub mięśni gałkoruchowych może dotyczyć jednego lub obu oczu.

JAK OBJAWIA SIĘ ZEZ ?

Zez objawia się nieprawidłowym, nierównoległym ustawieniem gałek ocznych, z wyjątkiem zeza ukrytego, który nie jest widoczny. Można go ujawnić podczas badania po uniemożliwieniu obuocznego widzenia. Niekiedy w stanie osłabienia obuocznego widzenia zez ukryty ujawnia się samoistnie, wówczas widoczne staje się nieprawidłowe ustawienie oka, ruchy oczu natomiast są prawidłowe – symetryczne – ale chory zaczyna widzieć podwójnie.

W zezie towarzyszącym ruchy oczu są prawidłowe, zez jest widoczny, zezujące oko słabiej widzi
(z wyjątkiem zeza naprzemiennego, przy którym ostrość wzroku jest prawidłowa).

W zezie porażennym ruchy chorego oka (lub oczu) są zaburzone, występuje podwójne widzenie i często wyrównawcze ustawienie głowy.

SKĄD SIĘ BIERZE ZEZ ?

Zez jest dość uciążliwą dla pacjenta chorobą, ponieważ utrudnia wykonywanie wielu czynności w życiu
codziennym. Konieczne jest wczesne wykrycie tej wady i wdrożenie odpowiedniego leczenia, co daje szanse na pełne wyzdrowienie jeszcze przed osiągnięciem wieku dorosłego.


Przyczyny występowania zeza

Najpopularniejszą przyczyną występowania zeza jest nierównomierne napięcie pewnych grup mięśni, poruszających gałką oczną. Skutkiem tego jest złe ustawienie oka, które przeciągnięte jest w stronę silniejszych mięśni o większym napięciu. W tym wypadku zez jest diagnozowany bez wątpienia najpóźniej, ponieważ widzenie obuoczne skutecznie maskuje słabość jednej z grup mięśni – wada uwidacznia się dopiero po zasłonięciu jednego oka.

Inną przyczyną powstawania zeza są refrakcyjne wady wzroku – dotyczą one przede wszystkim osób z nadwzrocznością. W takich wypadkach, mięśnie oka podlegają zbyt dużemu, permanentnemu napięciu, które prowadzi do wzmocnienia mięśni poruszających soczewką, a w efekcie do złej akomodacji tego narządu.
Zez może również wystąpić w przypadku osłabienia zdolności skupiającej w jednym oku z powodu rozwijającej się zaćmy lub też jaskry – duże znaczenie ma tutaj uszkodzenie nerwu wzrokowego oraz siatkówki.
Taki stan może również ujawnić się po wielu latach od przebycia jakiegoś urazu oka, który doprowadził do uszkodzenia wyżej wymienionych struktur.
Duże znaczenie w rozwoju tego schorzenia mają także wrodzone wady rozwojowe, które dotyczą przede wszystkim budowy oczodołu oraz kształtu gałki ocznej.
Zez pojawia się również w sytuacji porażenia pewnych grup nerwów, które przekazują impulsy do mięśni zewnątrzgałkowych, a także w wyniku innych uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, powstałych na skutek niektórych chorób.


Zez może zwiastować inne choroby
Należy pamiętać, że zez może być jednym z objawów innych, bardzo groźnych chorób. Pierwszą z nich jest zespół Moebiusa, który polega na uszkodzeniu VI i VII nerwu czaszkowego, które odpowiadają za poruszanie gałką oczną.
Poza tym, zez pojawia się również w przebiegu zespołu Browna, gdzie istotą jest pozapalne uszkodzenie mięśnia skośnego gałki ocznej. Wada uwidacznia się tylko przy próbie spojrzenia okiem w górę i w prawo (w przypadku prawego oka).
Zwłóknienie mięśni również ma duże znaczenie w patogenezie zeza – powoduje ono ich znaczne osłabienie.

ZEZ A WADA WZROKU

W każdym przypadku choroby zezowej absolutnie jest określenie wady wzroku (wady refrakcji). U dzieci konieczne jest przeprowadzenie badania zawsze po porażeniu akomodacji odpowiednimi kroplami (Tropicamid, Atropina, Cyclopentolat). U dorosłych dopuszczalne jest przeprowadzenie subiektywnej refrakcji, aczkolwiek w niektórych przypadkach zeza zbieżnego akomodacyjnego konieczne jest badanie po porażeniu akomodacji.

OKULARY W ZEZIE

Choć rzeczywiście zawsze przepisując okulary głównym priorytetem jest uzyskanie jak najlepszej ostrości wzroku, to w zezie moc przepisywanych szkieł bywa modyfikowana przez rodzaj zeza. Główną zasadą jest maksymalne rozluźnienie akomodacji w przypadku zeza zbieżnego lub stymulacja akomodacji w przypadku zeza rozbieżnego. W przypadku zeza zbieżnego zwykle gra rolę czynnik akomodacyjny. Nawet niewielka niewyrównana nadwzroczność jest impulsem do akomodacji a co za tym idzie do zwiększenia kąta zeza zbieżnego.
Dlatego w każdym przypadku zeza zbieżnego zalecane jest pełne wyrównanie nadwzroczności zatem przepisuje się najmocniejsze szkła plusowe. Niekiedy w przypadku napiętej akomodacji pacjent "nie przyjmuje" pełnego wyrównania i widzi w przepisanych okularach niewyraźnie. Stosujemy wtedy przez kilka dni krople porażające akomodację, co pozwala zaadoptować się do okularów. Oczywiście ma to zastosowanie tylko wtedy, gdy wartość przepisanych szkieł nie przekracza wartości refrakcji pacjenta.

Trudniejsza sytuacja jest w przypadku krótkowzroczności i zeza zbieżnego. Aby maksymalnie rozluźnić akomodację stosuje się najsłabsze szkła minusowe zapewniające dobre widzenie.

W przypadku zeza rozbieżnego celem korekcji okularowej jest maksymalna stymulacja akomodacji która zwiększa kontrolę nad rozbieżnym ustawieniem oczu. I dlatego w przypadku zeza rozbieżnego i nadwzroczności zaleca się najsłabsze szkła plusowe zapewniające dobre widzenie. Jeśli jesteś krótkowidzem i masz zeza rozbieżnego często stosuje się nadkorekcję w minusie.

Wpływ słońca na oczy

Pierwsze promienie słońca cieszą każdego. Już wiosną, spragnieni po zimie, wystawiamy nasze twarze, by złapały trochę światła, które poprawia humor i cieszy nasze ciało. Często robimy to zbyt pospiesznie, bez ochrony filtrami. rzucamy się na głęboką wodę w piękną pogodę i bez żadnej osłony skóry filtrami UV zaczynamy się opalać. Gdy nawet przypomni nam się olejek i zabezpieczymy skórę, czy zwrócimy uwagę na oczy?

Oczy to bardzo delikatny organ, który potrzebuje szczególnej osłony przed szkodliwymi efektami działania słońca. Nawet jeśli nosimy soczewki kontaktowe, które zawierają filtry, całe oko nie jest jednak chronione - tylko powierzchnia zakrywana przez soczewkę. Tylko dobrze dobrane okulary przeciwsłoneczne z filtrami UVB, UVA mogą w pełni osłonić oko i to z każdej strony i pod każdym względem.

Dodatkowo, jeśli soczewek w ogóle nie nosimy, okulary przeciwsłoneczne są naszą jedyną barierą przed chorobami oczu wywołanymi przez promieniowanie słoneczne. Nie tylko jesteśmy narażeni na poparzenie spojówek. Nie dbając odpowiednio o wzrok, możemy w ciągu kilku lat doprowadzić do jego utraty. Dzieje się tak głównie za sprawą powstawania wolnych rodników, które przyspieszają starzenie się organizmu, prowadzą do nowotworów, a także do zwyrodnienia plamki żółtej (AMD).

Od najmłodszych lat powinniśmy chronić nasze oczy. Przed pierwszym rokiem życia do siatkówki dociera 90% promieniowania UV-A i ponad 50% promieniowania UV-B. W wieku 13 lat do siatkówki dociera 60% promieniowania UV-A i 50% promieniowania UV-B. Około 20-25 roku życia promieniowanie UV jest prawie całkowicie zatrzymane przez soczewkę oka.

Coraz lepiej poznajemy destruktywny wpływ światła słonecznego na oko, w tym szereg stanów chorobowych. W warunkach, gdy światło słoneczne jest szczególnie intensywne, zdarzają się przypadki uszkodzenia oczu. Pacjenci zgłaszają ból, pieczenie, światłowstręt. Można stwierdzić także obrzęk powiek, zaczerwienienie spojówek oraz drobne ubytki nabłonka rogówki. Szkodliwy wpływ nadmiernej ilości promieniowania UV łączony jest też z takimi schorzeniami jak: skrzydlik, zaćma (katarakta), uszkodzenie plamki żółtej czy rak skory wokół oczu.

SKRZYDLIK

Patologicznie zmieniona spojówka nachodzi w postaci klina na rogówkę. W przypadku szybkiego wzrostu może dojść do sytuacji, kiedy szczyt skrzydła wchodzi w oś widzenia i upośledza ostrość wzroku. Choroba najczęściej występuje u osób pracujących na świeżym powietrzu w dużym nasłonecznieniu i przy długotrwałej ekspozycji na światło słoneczne a w szczególności na promieniowanie ultrafioletowe.

ZAĆMA (Katarakta)

Zaćma objawia się zmętnieniem soczewki oka, co w rezultacie prowadzi do upośledzenia wzroku. W powstawaniu i rozwoju tej choroby mają wpływ rożne czynniki, ale niebagatelną rolę odgrywa silne światło słoneczne, promieniowanie UV oraz palenie w trakcie wielu lat życia.

ZWYRODNIENIE PLAMKI ŻÓŁTEJ

Długotrwałe narażenie wzroku na intensywne światło może przyczynić się do obniżenia ostrości wzroku, spowodowanej uszkodzeniem plamki żółtej. U osób dorosłych około 1% promieniowania UV pada na siatkówkę. Reszta jest absorbowana przez rogówkę i ośrodki przeźroczyste oka. Ta nieznaczna ilość promieniowania wywołuje szkodliwe zjawiska na siatkówce. Sugeruje się ze zwyrodnienie plamki żółtej, związanej z wiekiem, które jest odpowiedzialne za utratę ostrości wzroku, pozostaje w związku z ekspozycją na światło.

RAK SKÓRY WOKÓŁ OCZU

Skóra wokół oczu jest szczególnie podatna na niekorzystne wpływy środowiska. Jest ona trzy razy cieńsza niż w innych częściach ciała. Mała ilość znajdujących się tutaj gruczołów potowych i łojowych nie jest w stanie w pełni ochronić ją przed niekorzystnym wpływem czynników środowiskowych, także wpływu słońca. Nowotwory uszkadzają skórę, szczególnie na powierzchniach wystawionych na działanie promieniowania słonecznego, najczęściej na nosie oraz wokół oczu. Najgroźniejszym guzem jest czerniak,który może okaleczyć zarówno skórę powiek, jak i tęczówki oraz siatkówkę oka.

Jak się ochronić?!

Intensywne światło powoduje mrużenie oczu i stwarza potrzebę noszenia okularów przeciwsłonecznych. Ale jeśli niebo jest lekko zachmurzone, a światło mniej intensywne, to mrużenie oczu występuje w mniejszym stopniu. Jednak właśnie wtedy oczy mogą otrzymać większą dawkę promieniowania UV-B niż podczas pięknej pogody. W takim przypadku rozwiązaniem są szkła zabarwiane które również doskonale chronią wzrok. Soczewki okularowe w ciemnych kolorach spełniają dodatkowo inną bardzo ważną role, a mianowicie zapobiegają tzw. olśnieniu. Ciekawe jest również że krótkowidzom zaleca się raczej szkła zabarwione w kolorze brązowym, a osobom z nadwzrocznością - zielone. Dzieci, podobnie jak dorośli, powinny nosić okulary przeciwsłoneczne z tą jednak różnicą, że nie powinny nosić bardzo ciemnych szkieł.

Pomimo ze uszkodzenie oczu przez promieniowanie UV jest dobrze udokumentowane to wiedza ludzi na ten temat jest nadal niska w porównaniu z wiedzą na temat ochrony skóry.